Kasteel Alcazar

Neandra gooide haar cape over haar hoofd zodat haar groen/grijze huidskleur en lange oren verborgen bleven.
Ze stond voor de kasteelsmuren waar vrolijke muziek van binnen weg kwam. Eigenlijk wilde ze hier liever niet zijn. Eigenlijk wist ze genoeg van het "mensvolk" om te weten dat ze helemaal niet gewenst zou zijn hier. Maar toch koos ze er voor om door te lopen. Haar woongebied is nu al voor de zoveelste keer binnen getreden door deze wezens... Ze moest hun leider maar eens spreken.

Ze ademde diep in, en zette haar eerste stappen richting de poort.

Mordarius Zit still in een hoek in de taveerne. Zijn rug tegen de muur en kijkend naar de deur. Zen zwaard ligt op tafel dicht bij mocht hij nodig zijn.

Eenmaal door de poort getreden binnen de muren van de stad zag ze veel mensen, kinderen, bedelaars, marktlieden, enzovoort. Het was zo druk dat ze niet kon bevatten dat wezens hier werkelijk leefden.
Neandra was altijd best een eenling, dit was ze ook totaal niet gewent.
Haar blik viel op een charmant uitziende man bij de taveerne, het fijt dat hij zijn zwaard op tafel voor zich had liggen gaf haar het idee dat hij misschien zou kunnen werken of een onderdaan was voor de leider van dit volk.

*Mordarius Hield een oog op de deur de meeste mensen die binnen kwamen waren gewoon stadsvolk... todat er een elf binnen kwam. Hij keek nog eens goed want zoiets was toch niet normaal in Kasteel Alcazar. Hij pakte het zwaard van de tafel hing het in de schede op zen rug een hij stond op. Ergens twijfelde hij of het vestandig was haar te benaderen. "Als er een elf in de stad is dan is het mischien iemand van een diplomatiek convooi". Uiteindelijk ging hij toch weer zitten. maar hij hield een oogje in het zeil... "Mischien als een of andere dronkenlap haar lastig valt ... kan ik mezelf dichter tot haar werken... en erachter komen wat ze hier doet"*

Beschonken man

Aanvalskracht	5
Magische aanvalkracht	0
Leven	10

De bezopen man kwam de taverne uit lopen. Alles leek zwaar en traag te gaan voor zijn lichaam, maar 1 ding kon hij goed zien. Een vrouw onder een cape. Hij had dit exemplaar hier nooit eerder gezien binnen de muren. Duidelijke vrouwelijke rondingen maakte hem kort staan gapen. Ach, het vrouwtje was toch druk met de kinderen nu. Ze zou er niks van hoeven merken als hij deze jonge dame eens eens even liet zien dat je hier niet alleen zou moeten rond lopen.
Als iets zou hij haar een gunst doen.

Hij grijnsde langzaam, likte zijn bovenlip en stapte op de jonge dame af. "Haaaaalo daaar..." Het praten ging ook al niet lekker. Even slikken, nadenken en vervolgens weer verder praten dacht hij bij zichzelf.
"Wat doet een mooie jonge dame als jij hier alleen op stjraat?" *hik* "Ik hooph dat je weejt dat het besjt gevaarlijk kan zijn voor jonge mooie meisjes als jijzelf" *hik*

Neandra had de dronken man niet eens gemerkt tot hij tegen haar begon te praten.
Ze wierp hem een dodelijke blik toe met haar licht gevende ogen om duidelijk te maken dat ze geen behoefte had aan deze vreemde man.

Ik gooi even een D4: Swatlana uitgevoerd 1 gestart met één (D4.) :

4

Is het een 1 dan pakt de beschonken man Neandra stevig bij haar arm

Is het een 2 dan zal hij de ogen van Neandra direct hebben herkend als dat van de elven en zal hij hysterisch beginnen te schreeuwen

Is het een 3 dan stapt de man bezopen en gewaarschuwd aan de kant

Is het een 4 dan valt de man om van schrik en beseft dat Neandra een elf is en loopt hij bleek aan.